28.03.2024
ANA SAYFA HAKKIMIZDA RESİM GALERİ LİNKLER İLETİŞİM ÜYELER
 
     
 
 

Konular
   Tarihçe
   Efeler
   Ödemiş Mahalleri ve Muhtarları
   Turistik Yerler
   Ödemiş Yemekleri
   Ekonomi
   Ödemişli Sporcular
   Siyaset-Politika
   Etkinliklerimiz
   Ödemişli Akademisyenler
   Ödemişli Siyasetçiler
   Ödemişli Sanatçılar
   Ödemişli Askerler
   Ödemişli Diplomatlar
   Ödemişli Gazeteciler
   Ödemişli İş İnsanları
   Kaybettiklerimiz vefat eden Ödemişliler
   Ödemiş Ürünleri
   Ödemişli Hukukçular
   ÖDEMİŞLİ KİŞİLER VE ANILARI
   ÖDEMİŞLİ ZANATKARLAR
   ÖDEMİŞLİ GAZILERİMİZ
   ÖDEMİŞLİ ŞEHİTLERİMİZ
   ödemişli egitimciler
   ÖDEMİŞTE KAYMAKAMLIK YAPANLAR
   Ödemişli TV Program yapımcıları
   Arşiv

Üye Girişi
E-Mail :

Şifre :

Şifremi Unuttum Yeni Üye

Hesabım


Yazarlar

Reklamlar


ADAGİDELİ DELİ NAZIM
HABERİ PAYLAŞ : Google'da Paylaş



ADAGİDELİ DELİ NAZIM
(Namı diğer deli Nazım)
İçinizde Nazımı bilen tanıyan mutlaka vardır. Nazım Ovakent’te (Adagide) yaşadı ve öldü. Ölümü de yaşamı gibi dramatik ve üzücü oldu. Başarabildiğim kadarıyla Nazımı sizlere anlatmaya çalışacağım.
Rahmetli Nazım Veysel emminin tek erkek evladıydı. Veysel emmi çok yoksuldu. Ovakent’te, çayiçindeki evlerinde fakirlik içinde bir yaşam sürdüler. Veysel emmi, sürekli akıl hastası olan oğlu Nazımın kendisinden sonra bakılmayacağını düşünür üzülürdü. Bunu zaman zaman dillendirirdi. Öyle de oldu. Nazımın bir de ablası vardı ama o da kendine zor bakabiliyordu.
Nazım, babası Veysel emmi öldükten sonra himayesiz kaldı. Nazım Deli değildi aslında, saftı, insan canlısıydı, zararsızdı. Yaşama çok bağlıydı. Çok sigara içerdi. Pantolonunu sürekli bağladığı sicim ile sıkılaştırmaya çalışır, temizlikten hiç anlamaz kirli ve pis dolaşır, burnunu sürekli ceketinin kollarına silerdi. Gördüğü insanlardan mutlaka para isterdi. Genellikle bir lira alırdı. Parayı almadan kimseyi rahat bırakmazdı. Bunu bilenler onun parasını hemen verirdi. Zaten fazla verseniz bile başka para almazdı. Nazım insanlara kızacaklarını bildiği için bazı hoş olmayan sözler de söylerdi. Çevresindeki kişilerin kızdığını anlayınca hemen ablamı sana vercem derdi. Nazım’ı alanda (Belediye önü) her zaman görebilirdiniz.
Babasının (Veysel emminin) ölümünden sonra ablası Nazımı kontrol edebilmek için ip ve zincir ile bağlamaya başlamış. Yine böyle bağlı olduğu bir günde evlerinde yangın çıkmış. Tamamen ahşaptan yapılmış olan evleri bir anda hızla tutuşmuş ve garip Nazım bağlı olduğu için alevlerden kaçamamış, feci bir biçimde yanarak can vermiş. Alanın süsü, içimizden biri olan Nazım artık yok. Onun varlığına çok alışmıştık. Şimdi bir şeyler eksik. Babası Veysel emminin endişeleri de gerçek oldu. O zamanlarda Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı yoktu. Bakım imkanları sınırlıydı. İlgilenen de olmadı. Onun bir fotoğrafını çekmeyi hiç kimse akıl etmedi. Siması hatırımda. Sizlere bir fotoğrafını göstermeyi çok isterdim… Seni seviyorduk, şimdi özlüyoruz. Nur içinde yat Nazım. Nur içinde yat Veysel emmi. Mekanınız cennet olsun.



    Diğer Haberler
  • M.COŞAN TALU GENEL CERRAHİ UZMANİ
  • AÇILIŞ
  • 19 MAYIS ATATÜRK'Ü ANMA, GENÇLİK VE SPOR BAYRAMI
  • OLCAY SEÇİLİR
  • GENÇ MÜZİSYENİMİZ EKREM BOYLU'YU TEBRİK EDERİZ
  • İstanbuldaki Ödemişli efeler Kulübü

  • ANA SAYFA HAKKIMIZDA RESİM GALERİ LİNKLER İLETİŞİM ÜYELER

    © 2014 Bu site İstanbul’daki Ödemişli Efeler Kulübüne aittir.
    Designed by Telmar